تئاتر کلونی، روایت زندگی ابوذر سلطانی، هنرمند مسیحی که کمپ پناهندگی را تعطیل کرد!

کلونی، شما را به قدم زدن در ساختمان سابق کارخانه دخانیات در جاده Kőbányai دعوت می کند، همراه با تیم بازیگران، خوانندگان، و مشارکت کنندگان مدنی و پناهندگان، نگاهی به اولین دوره بحران پناهجویان که در سال 2015 آغاز شد، می اندازیم و با داستان ابوذر و پسرش، آرمین، که آخرین شاهدان این حادثه هستند گذشته کمتر روایت شده را بازدید و تماشا خواهید کرد.  

     در این تئاتر، همچنین داستان زندگی ایرینی و پریسترا را مشاهده خواهید کرد. مهاجرینی که خانواده‌شان در حال فرار از جنگ داخلی، به دنیای بسته مستعمره یونان در جاده کوبانیا پناه بردند.  داستان پناهندگان از  زمینه های تاریخی و سیاسی کاملاً متفاوت که فقط کشور میزبان در زندگی هر دو یکسان است: مجارستان در اواخر دهه 1940 تا امروز. روایات تلخ فرار و مهاجرت انسانها که در افکار عمومی با تبلیغات غیرواقعی مخدوش شده بود ، از طریق خاطرات شخصی و تئاتر و موسیقی، زنده می‌شوند.                                                                         

      ابوذر سلطانی میگوید: "ما از مرز قانونی عبور کردیم و اولین چیزی که از مجارستان دیدیم سیم خاردار بود. همه جا پر از حصار و پلیس. نه سبزه ای، نه درختی، فقط بتن و آهن بود. 553 روز را در کانتینر زندانی بودیم. آرمین پسرم در آن زمان 10 ساله بود."             

  ابوذر سلطانی، هنرمند مسیحی، 1 سال و نیم را به همراه فرزندش آرمین در کمپ پناهندگی بسته مجارستان به سر برد و در همین ایام 2 فیلم با نامهای Fish و Wish ساخت . فیلمهای او  مورد توجه جشنواره های بین المللی قرار گرفت و جوایز بسیاری کسب نمود. این اتفاق باعث جلب توجه فعالین مدنی و حقوق بشری گردید و در نتیجه، کمپ بسته مجارستان در سال 2020 برای همیشه بسته شد و شرایط مناسب تری برای آنها تدارک دیده شد.                

    بنیاد فرهنگ و هنر اپیفانی این دستاورد بزرگ را که به واسطه فعالیتهای هنری ابوذر سلطانی به دست آمده را به او و فرزندش آرمین و همینطور به جامعه هنری مسیحی و پناهندگان مجارستان تبریک میگوید. این واقعه نمونه ای است از گستره نفوذ و تاثیرگذاری منحصر به فرد هنر.