نقد فیلم اُپن هایمر

اکران: 21 جولای 2023

علم برای جنگ و قدرت یا برای صلح و سلامتی

نقد فیلم: مدی

نقد موسیقی فیلم: نیما راز

کارگردان: کریستوفر نولان

موسیقی: لودویگ گورانسون

بازیگر نقش اُپن هایمر: کیلیان مورفی

هزینه تولید: 100 میلیون دلار

کشنده‌ترین سلاح در تاریخ بشریت، بله بمب اتم موضوع اصلی آخرین ساخته آقای کریستوفر نولان است.

اوپن هایمر نخستین فیلم در ژانر زندگینامه ای این کارگردان است

جی.رابرت اوپنهایمر فیزیکدان نظری ومدیر پروژه اتمی منهتن در خلال جنگ جهانی دوم است از او به عنوان پدر بمب اتم یاد می شود

کریستوفر نولان در این فیلم همچنان به خلاقیت ها ونوآوری های همیشگی اش ادامه میدهد و با هر فیلم جدیدی که میسازد آن را بیشتر عیان می کند .

روایت اول شخص اما با زاویه آیی متفاوت، کریستوفر نولان در این فیلم وارد ذهن کاراکتر می شود تا ببیند چگونه می اندیشد و ذهن او را عینیت ببخشد. درون برشی به سمفونی ذهن او، ایده ای که در فیلم های دیگرش دیده نشده بود ...

در این فیلم قسمتی از ذهن اوپن هایمر عیان می شود زمانی که در ابتدای فیلم استاد مورد علاقه اش او را تشویق میکند تا جبر وفیزیک را تجسم کند مانند دیدن نت‌های موسیقی و اجرای و شنیدن صدای سمفونی آن در ذهن .

کارگردان تا پایان روایت ما را با نوع درک کردن اوپن هایمر آشنا میکند

در ابتدا کارگردان به خوبی مارا با شخصیت او پی آشنا میکند ، وقتی که از شدت ناراحتی و جریمه استاد، سر کلاس سیب را مسموم میکند و فردای آن روز پشیمان در صدد جبران خرابکاری خود است .

نمونه بزرگتر این شیوه را ما در ساخت مهلک ترین سلاح بشریت میبینیم و اقرار به اینکه دستش به خون آلوده شده و پشیمانی بعد از خرابکاری ، مارا با تکانه های رفتاری او پی به خوبی آشنا می کند.

سیب همیشه نماد گناه اولیه بوده و شهوت دستیابی به دانش اتفاقی که منجر به سقوط انسان می شود زیرا که توانایی درک درست از دانش نیک وبد را ندارد نتیجه آن جز سقوط و مرگ نیست، چیزی که در فیلم اوپن هایمر برای ما عیان می شود ۱۰۰هزار نفر کشته در دو روز ، فقط بابت دستیابی به دانش و ناتوان بودن در درست استفاده کردن از این علم است .این شبیه همان داستان پیدایش است .

دیالوگ محور بودن فیلم و زمان زیاد روایت برای افراد عامی که سینما را دوست دارند کمی خسته کننده است اما برای عاشقان نولان و بینندگان پروپاقرص هنر سینما لذت بخش است .

دلایل اُپی برای استفاده از بمب و فعالیت ضد بمب او به خوبی در فیلم نشان داده شده ، او معتقد بود برای اتمام جنگ ما به این بمب احتیاج داریم و بعد از استفاده از آن در جنگ با ژاپن تبدیل به منتقد استفاده از این بمب شد .

او اذعان داشت که دیگر دنیا مثل قبل نمیشود گروهی در حال گریه کردن هستند, گروهی در حال خندیدن و گروهی مات و مبهوت .

در جنگ جهانی دوم این امر به شدت حیاتی بود که چه کسی زودتر دستش به این بمب می‌رسد و ای کاش حیات و قدرت به گونه ای دیگر تعریف میشد ،

مانند اینکه چه کسی زودتر دستش به صلح می رسد چه کسی زودتر دستش به عاشقی کردن و عشق ورزیدن ....

اوپنهایمر با فرمت ۶۵ میلی‌متری و به صورت آی‌مکس تصویربرداری شد و قسمت‌هایی از آن برای نخستین بار در تصویربرداری آنالوگ سیاه‌وسفید آی‌مکس فیلم‌برداری شد. نولان مانند آثار قبلی خود از جلوه‌های طبیعی در فیلم خود بهره برده است .

موسیقی فیلم:

موسیقی متن فیلم اوپنهایمر توسط لودویک گورانسون سوئدی انجام شد. کسی که برای فیلم قبلی کریستوفر نولان یعنی “ Tenet” هم آهنگسازی کرده بود.

به گفته نولان، او به آهنگساز اجازه داد تا تقریباً در هنگام تنظیم موسیقی او کاملا آزادانه عمل کند ، اما یک ساز را به عنوان نقطه ورود برای کل قطعه پیشنهاد کرد.

گورانسون از توصیه کارگردان خود استفاده کرد و با استفاده از ویولن شروع به طرح مضامینی کرد که در کل فیلم اجرا می شد و در نهایت به کل ارکستر برای لحظات پر تنش و درام فیلم گسترش یافت.

گورانسون در مصاحبه ای گفت : در اجرای ویولن چیزهای زیادی وجود دارد. در عرض یک ثانیه می توانید از چیزی زیبا به چیزی کاملاً وحشتناک تبدیل شوید.

گورانسون گفت: «ما مأموریتی را برای ایجاد امتیازی آغاز کردیم که بتواند به طور واقعی دنیای درونی پیچیده اتمها و سفر درونی اوپنهایمر را منتقل کند. ویولون به عنوان هسته اصلی موسیقی در کنار گروه‌های زهی، نمایشی چشم‌گیر از ترکیب‌های برنجی و هسته‌ای که زیربنای عذاب قریب‌الوقوع است را به نمایش میگذارد .

گورانسون در مصاحبه ای دیگر ، طرز تفکر خود را در پشت چندین سکانس مختلف توضیح می دهد. شروع فیلم «با یک ملودی غم انگیز شروع می شود که و با یک ویولن انفرادی با حسی صمیمی شروع می شود. وقتی او را در کلاس می بینید، چهار نفر به او می پیوندند. بنابراین ما چهار ویولن اضافه کردیم، و وقتی کل کلاس حاضر شد، یک ارکستر کامل با محوریت اصلی ساز پیانو وارد شد.» گورانسون در بخش میانی فیلم، که منجر به انفجار بمب آزمایشی ترینیتی در صحرای نیومکزیکو می‌شود، توضیح می‌دهد که می‌خواسته تنش را با باس‌های کوبنده و تیک تاک‌های فلزی، به مانند ساعت، افزایش دهد.

بمب اتمی آماده انفجار است ، و در لحظه‌ی حساس، فیلم در سکوت مطلق میرود. وقتی دکمه را فشار می دهد، دیگر راه برگشتی وجود ندارد. و اینگونه است که همه چیز به سمت آن قطعه سکوت هولناک سوق پیدا میکند »

نقد موسیقی با صدای نمیا راز